اینکه تعداد زیادی از خویشاوندان نوع سرطان مشابهی داشته باشند بسیار نگران کننده تر است تا اینکه چندین نوع سرطان متفاوت داشته باشند. با این حال، در برخی از سندرم های سرطان خانوادگی، خطر ابتلا به انواع مختلف سرطان افزایش می یابد. به عنوان مثال، خطر ابتلا به سرطان سینه و سرطان تخمدان در خانواده‌های مبتلا به سندرم این سرطان های ارثی افزایش می‌یابد. خطر سرطان روده بزرگ و آندومتر در سندرم لینچ ( به عنوان سرطان کولورکتال ارثی غیر پولیپوز یا اچ ان پی سی سی شناخته می شود) در افراد افزایش می یابد.

بیش از یک مورد از وجود سرطان نادر در خانواده نگران‌کننده‌تر از سرطان های شایع‌ است. برای برخی از سرطان های نادر، خطر ابتلا به سندرم سرطان خانوادگی نسبتاً زیاد است.

سن فردی که به سرطان مبتلا شده است نیز مهم است. به عنوان مثال، سرطان روده بزرگ در افراد کمتر از ۳۰ سال نادر است. داشتن بستگان نزدیک زیر ۳۰ سالِ مبتلا به سرطان روده بزرگ می تواند نشانه ای از سندرم سرطان خانوادگی باشد. از سوی دیگر، سرطان پروستات در مردان مسن بسیار شایع است، بنابراین اگر پدر شما و برادرش در دهه ۸۰ زندگی خود به سرطان پروستات مبتلا شده باشند، احتمال کمتری وجود دارد که به دلیل سندرم سرطان ارثی باشد.

انواع خاصی از تومورهای خوش خیم (نه سرطانی) و شرایط پزشکی نیز گاهی اوقات بخشی از یک سندرم سرطان خانوادگی هستند. به عنوان مثال، افراد مبتلا به نئوپلازی غدد درون ریز متعدد، سندرم نوع II در معرض خطر بالایی از نوع خاصی از سرطان تیروئید هستند. آنها همچنین ممکن است تومورهای خوش خیم غدد پاراتیروئید ایجاد کنند و همچنین می توانند تومورهایی در غدد فوق کلیوی به نام فئوکروموسیتوم که معمولاً خوش خیم هستند ایجاد کنند.

هنگامی که بسیاری از بستگان به همان نوع سرطان مبتلا هستند، مهم است که توجه داشته باشید که آیا سرطان می تواند با یک عامل خطر مانند سیگار کشیدن مرتبط باشد یا خیر. به عنوان مثال، سرطان ریه معمولاً به دلیل سیگار کشیدن ایجاد می شود، بنابراین ابتلا به چندین مورد سرطان ریه در خانواده ای از افرادی که همگی سیگار می کشند، بیشتر به دلیل سیگار کشیدن است تا سندرم سرطان ارثی یا خانوادگی.
منبع: انجمن سرطان آمریکا
مترجم: محمدپورشفیعی